¿Qué es el infinito?
Àlex, el peque, me lo explica columpiándose durante una hora o más (con gran protesta por sacarlo de ahí con las manos rojas de agarrarse).
Sin nada que hacer, sin necesidades, sin objetivos, columpiándose.
Y yo empujando sin querer estar en ningún otro sitio, cantando canciones, siendo.
Pero siendo no cada nanosegundo si no cada 6 segundos, inspirando, sintiendo, expirando.
Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris infinito. Mostrar tots els missatges
Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris infinito. Mostrar tots els missatges
dilluns, 12 de novembre del 2012
divendres, 9 de novembre del 2012
La incomprensión del infinito
No entiendo el infinito.
No entiendo el río.
El río fluye, siempre fluye, no puedes fijarte en una gota de agua porque ya pasó pero no se termina. ¿Por qué? ¿Cómo?
No entiendo el jugar para siempre con un niño.
No entiendo el limpiar ventanas toda la vida.
No entiendo la nada.
No entiendo nada.
No entiendo el río.
El río fluye, siempre fluye, no puedes fijarte en una gota de agua porque ya pasó pero no se termina. ¿Por qué? ¿Cómo?
No entiendo el jugar para siempre con un niño.
No entiendo el limpiar ventanas toda la vida.
No entiendo la nada.
No entiendo nada.
Subscriure's a:
Missatges (Atom)